De oude stad aan de Hellweg, die al meer dan 1.000 jaar als handelsroute van de Rhein naar de Weser leidde, was en is een domstad. Veel gebouwen hier zijn gemaakt van groene zandsteen, waardoor er een groene waas over de stad hangt.
Dat Soest als Hanzestad een van de belangrijkste steden van Westfalen was, is aan veel gebouwen af te lezen, zoals de Wiesenkirche, een laatgotische hallenkerk (1313). In de oude stad steekt de romaanse toren van de St. Patrokli-dom boven alles uit, terwijl een paar stappen verder de Nikolaikapel uit de twaalfde eeuw staat. Slechts de voetgangerszone scheidt de St. Patrokli van de St. Petri, de “Alden Kerke”. Dit is een van de oudste kerken in Westfalen. Hij dateert uit de achtste eeuw.
De oude stad met zijn vakwerkhuizen en grillige steegjes heeft nog sterk het karakter van een middeleeuwse stad. Zo’n 600 gebouwen zijn hier onder monumentenzorg geplaatst.
Op de muren en door de voormalige grachten van de vrijwel volledig behouden gebleven vestingwerken kan men te voet om de stad lopen en in de groene tuinen kijken, iets wat vooral een bijzondere belevenis is als de bomen in bloei staan. Een mooi bezienswaardigheid is ook de Osthofentor (nu een museum), de laatste van de tien stadstorens die Soest ooit rijk was.
En ook de loop van de Soestbach, omzoomd door tuinen, vakwerkhuizen en straten met kasseien, is een mooie blikvanger van de oude stad.
Wie de historische rondleiding door de stad volgt, leest op 40 borden meer over de historische plekken in de oude stad en de nieuwste archeologische vondsten.
Links
Stadt Soest
Haus und Park Hugo Kückelhaus