Op de plek van Villa Waldfrieden lag oorspronkelijk een landgoed uit 1894, dat de lakfabrikant Kurt Herberts in 1940 in bezit kreeg. Dit huis werd echter tijdens luchtaanvallen op Barmen in 1943 vernietigd. Herberts gaf direct na de oorlog de kunstenaar en architect Franz Krause, die hij om zijn “originele denkwijze” waardeerde, opdracht het huis bovenop de bewaard gebleven kelderverdieping weer op te bouwen.

Hij liet zich door de architect overhalen te kiezen voor het experiment van een “reciproke” architectuur, en daarmee voor nieuwbouw, en hij nam actief deel aan het onconventionele ontwerpproces. Afgezien van de eis dat de oude kelderverdieping moest worden meegenomen in het ontwerp, gaf hij de architect de vrije hand. De specifieke organische vorm van het gebouw ontwikkelde Krause aan de hand van drie dynamische factoren: de bewegingen van het menselijk lichaam, de natuur rond het huis en het invallende daglicht. Het woonhuis van twee verdiepingen en de inrichting van de tuin en de rest van het terrein werden tussen 1947 en 1950 gerealiseerd.

In 2006 verwierf Tony Cragg het park, samen met de monumentale villa die vele jaren had leeggestaan. Om de villa tot een levendig onderdeel van het sculpturenpark te maken, moest het huis niet alleen worden gerestaureerd, maar ook opnieuw worden geïnterpreteerd. Deze transformatie was bij deze beeldhouwer en zijn werkplaats in goede handen. Met optimaal respect voor het oorspronkelijke vormexperiment van de architect werd het afgeleefde, volledig op de oorspronkelijke eigenaar en zijn gezin toegesneden woonhuis tot het bruisende hart van het park omgevormd.

Ook aan het park op zich was al jaren lang weinig of geen onderhoud meer uitgevoerd. Er had zich veel afgestorven hout op het terrein verzameld dat deels uit hoogstammig bos bestond. Met als doel de plantenrijkdom te vergroten, gaf Tony Cragg opdracht tot hercultivering. Natuuresthetische gezichtspunten en ecologische levendigheid bepaalden de nieuwe inrichting. Er werd meer licht in het bos binnengelaten om verjonging door nieuwe aanwas te bevorderen en de kruinen van mooie bomen meer kans te geven zich goed te ontwikkelen. Om voor meer variëteit en nieuwe groepen planten te zorgen, werd het spectrum aan heesters en bomen uitgebreid. De keuze werd gebaseerd op de uiterlijke verschijningsvorm van de bomen, de vruchtvorm en de bladkleuren in de herfst.

Terwijl de sculpturen die rondom het gebouw een plek hebben gekregen de bezoekers tegelijkertijd de plastische kwaliteit van het basisgebouw laten zien, komt de spaarzame inrichting van de vertrekken overeen met hun nieuwe bestemming.

De villa herbergt het archief en de managementkantoren van de Cragg Foundation. Om instandhoudingsredenen is het gebouw niet openbaar toegankelijk, maar men kan er wel rondleidingen krijgen en het kan voor exclusieve evenementen gehuurd worden.

De oprichting en inrichting van het sculpturenpark zijn aan een particulier initiatief van Tony Cragg te danken. Dertig jaar nadat hij begon te exposeren zocht hij naar een terrein waar hij permanent sculpturen in de buitenlucht kon exposeren en hij ontdekte uiteindelijk het verwaarloosde landgoed Waldfrieden dat hij in 2006 aankocht. Nog dat jaar begon hij met het renoveren van het park en de gebouwen. Uit respect voor het historische complex werden de aanwezige gebouwen en planten zo veel mogelijk behouden en ondanks dat aan het park en de gebouwen een nieuwe bestemming is gegeven, is de historische dimensie ervan bewaard gebleven.

In 2008 werd het sculpturenpark onder verantwoordelijkheid van een stichting van algemeen nut van de familie Cragg geopend.

De confrontatie met de vele sculpturen in de natuur stimuleert de waarneming. Op de rondwandeling zijn zeer verschillende en complexe vormen van denken over sculpturen te zien. Naast plastieken van Tony Cragg wordt met permanent uitgeleende werken van Richard Deacon, Thomas Schütte, Wilhelm Mundt, Norbert Kricke, Bogomir Ecker en anderen een volledig spectrum van belangrijke zienswijzen uit de moderne en hedendaagse kunst getoond.

In aanvulling daarop zijn hier wisselende exposities te zien met werken van internationaal belangrijke kunstenaars, en worden hier lezingen over cultuurwetenschappelijke thema’s aangeboden en concerten georganiseerd. Bovendien houdt de Cragg Foundation zich ook bezig met onderzoek naar en het publiceren over beeldende kunst.