Drie in de lengterichting parallel aan elkaar lopende straten die door smalle dwarsstraatjes met elkaar worden verbonden, monden uit in drie stadspoorten. Op basis van dit Lippische driestratenschema stichtten de adellijke heren zur Lippe de stad Lemgo aan het eind van de twaalfde eeuw, een stad die welvarend werd door de handel in stoffen, garen en linnen. De imposante stenen en vakwerkhuizen in de stijl van de late gotiek en de Wezerrenaissance zijn getuigen van deze bloeitijd.
Een goed startpunt voor een wandeling is het marktplein (‘Marktplatz’) met daarop het tussen 1325 en 1612 gebouwde raadhuis als gezichtsbepalend element. Het raadhuis wordt als bouwwerk van Europees belang beschouwd.
De Nicolai-kerk (13e eeuw) met zijn twee torens – de “ongelijke broeders” – is het symbool bij uitstek voor Lemgo.
Het Planetenhaus uit 1590/95 met zijn allegorische voorstellingen van de planeten is een van de origineelste vakwerkgevels in Duitsland.
Het Hexenbürgermeisterhaus (1568/71) met zijn imposante gevel in de stijl van de Wezerrenaissance dankt zijn naam aan burgemeester Cothmann, een berucht ‘heksenjager’ uit de zeventiende eeuw. Hier is nu een stedelijk museum gevestigd, met o.a. aandacht voor het thema ‘Heksenvervolging’.
Het Junker-Haus is een schepping van de architect, schilder en houtsnijwerker Karl Junker (1850-1912). Dit vakwerkhuis is bedekt met pilasters en details van gesneden platen, lijsten en latten. De ornamentale vormgeving wordt binnenin het huis voortgezet.
Ook de voormalige vestingwallen die als een groene band de stad omringen, zijn een bezienswaardigheid. Ze maken deel uit van het ‘tuinlandschap OWL’.
Links
Lemgo
Staff-Stiftung
Junkerhaus