Vlakbij Haus Goldschmieding, een voormalige waterburcht uit de dertiende eeuw (nu een hotel), ontstond tegen het einde van de negentiende eeuw een voor het Ruhrgebied unieke paardenrenbaan met een natuurhindernisparcours.
In 1872 werd Haus Goldschmieding door de Ierse ondernemer William Thomas Mulvany als zomerverblijf aangekocht. Mulvany was onder andere een van de oprichters van de Erin-mijn. Op zijn aandringen werden in 1875 de paardenrennen die voorheen altijd gewoon op vlak terrein in de natuur werden gehouden omgevormd tot een wedstrijd op een hindernisbaan voor de heren van de agrarische vereniging Castrop. Daarvoor werd het heuvelachtige grasland rondom Haus Goldschmieding naar Engels voorbeeld door de Engelse jockey en trainer James Toole als natuurhindernisbaan ingericht. Tot en met 1913 was Haus Goldschmieding het middelpunt van de renbaan, maar vlak voor het begin van de Eerste Wereldoorlog stopten deze activiteiten.
In 1938 werd er weer met paardenrennen gestart. Er ontstond een tweede parcours, dat was vormgegeven door graaf Von Schmettow en Magistratsbeirat a. D. Maibaum uit Berlijn. Er waren in totaal 17 verschillende hindernissen. Sommige daarvan hadden een natuurlijke oorsprong, zoals bijvoorbeeld slenken en hellingen, en andere waren kunstmatig aangelegd, zoals muren, waterpartijen en ligusterheggen. Markant waren de indertijd lage ligusterheggen rondom de baan, die nog altijd behouden zijn.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog lagen de rennen weer enige tijd stil, tot de paarden en jockeys in 1950 weer van start gingen. De laatste wedstrijd vond hier in 1970 plaats. Daarna werd de renbaan definitief buiten gebruik gesteld. Vandaag de dag kan men in het nog altijd prachtige, heuvelachtige gebied wandelen en steeds nieuwe vergezichten ontdekken.
Links
Website “Castroper Rennen” der Naturrennbahn
Haus Goldschmieding auf der Route Industriekultur